‘De natuur laat ons nu keihard zien dat het leven helemaal niet zo maakbaar is als we graag willen geloven,’ zegt Esther van Fenema, violiste en werkzaam als psychiater op de Performerspoli en in de crisisdienst in Almere. ‘De onzekerheid, angst en machteloosheid door het coronavirus zijn voor veel mensen lastig te verdragen. Helemaal omdat er nauwelijks handelingsperspectief is. Niemand weet precies hoe het zit en je kunt nog zo vaak je handen wassen en uit de buurt blijven van anderen, dat garandeert niet dat je gezond blijft.

We zijn als diersoort helemaal niet goed om met dit soort oncontroleerbare bedreigingen om te gaan. Er heerst nu een soort massahysterie, waarin we elkaar ook nog eens enorm ophitsen. Je leest en hoort continue dat het allemaal heel bedreigend en gevaarlijk is. Of het waar is of niet dat maakt niet uit, we moeten gewoon door met onze dagelijkse dingen.

Juist nu we geen controle of weerbaarheid ervaren im Grossen und Ganzen omdat het zo allemaal zo onduidelijk is, helpen technieken die ik ook toepas bij mensen met een angststoornis om te voorkomen dat we voortdurend in een soort paniekmodus zitten. Maak de wereld maar even klein en hanteerbaar. Je ‘mag’ twee keer per dag een half uur nieuws kijken en voor de rest zorg je dat je de gewone dagelijkse dingen doet. Zo ervaar je dat het gewone leven doorgaat, en alles wat vertrouwd is, geeft grip.’

Toonladders oefenen

‘Ook afleiding zoeken helpt om in balans te blijven. Ruim een kast op, of je zolder, hark het dorre winterblad uit je tuin. Nu is ook een fantastisch moment om een instrument te gaan spelen of te gaan zingen. Het op dagelijkse basis bezig zijn met muziek, is een mindfulnessoefening die ongelofelijk waardevol kan zijn. Iedere keer dat je die toonladder oefent klinkt ie beter en daardoor ervaar je op een heel fysieke manier controle, rust en vertraging.

Om een instrument – of onze stem – meester te worden, moeten wel focussen. We hebben stamina, uithoudingsvermogen, nodig, en heel veel toewijding. Dat is allemaal sowieso heel gezond voor ons brein, het zijn vaardigheden die ik als vergeten groente beschouw. Ons brein is namelijk de laatste decennia steeds meer afgericht op ‘ultiem genieten‘. Je kan geen kopje koffie afrekenen of je hoort “geniet ervan”.

Gij zult genieten – het is het credo van dit decennium. En dat doen we niet door simpelweg om ons heen te kijken en te zien hoe mooi de natuur is, of door te luisteren naar een sonate van Brahms. Nee, we jagen genot na door te kopen. Steeds de nieuwste outfits en modetinten op de muren, hyper intense weekendjes weg. We laten ons opjagen door de commercie en evolutionair gezien is dat verrassend makkelijk uit te leggen.

Het leven is niet maakbaar

Ons brein is nu eenmaal geprogrammeerd om nú zoveel mogelijk te ‘verzamelen’ voor als later de voorraden geslonken zijn – nogal logisch dat zoveel mensen ondanks de waarschuwingen toch aan het hamsteren slaan. En omdat we graag concurreren met de ander, streven we al ook nog eens naar nog meer, nog beter en nog specialer.